“Mensen vragen weleens: wat doet je vader? Dan zeg ik: hij heeft een bedrijf. In geldmachines”, vertelt de 15-jarige Jackie Citroen. Vandaag zit ze aan het ontbijt met haar broers Phil (21) en Kiet (19), vader Andrew (53) en opa Eric (83). Nog voor de coronacrisis, dus onbezorgd zonder anderhalve meter afstand. En ja, natuurlijk gaat het in het jubileumjaar over het familiebedrijf, dat Frederic Citroen op 15 mei 1945 oprichtte.
In 1961 stapte zoon Eric op 24-jarige leeftijd in het bedrijf. “Daarvoor had ik een paar jaar in Engeland gewerkt, waar ik een voorloper van de computer verkocht.” “Heb jij eigenlijk veel samengewerkt met jouw vader?”, wil Andrew weten. Eric schudt het hoofd. “Hij zei: ik zal je inwerken. Maar dat is nooit gebeurd. Maar ik wist precies wat ik moest doen. Door mijn jaren in Engeland was ik de markt tien jaar vooruit.”
In 2000 kwam Andrew in het familiebedrijf. “Ik was het helemaal niet van plan. Op mijn 32e had ik de kans om voor een grote uitgeverij in Madrid te gaan werken. Toen vroeg mijn vader of ik bij Cikam wilde komen, waar ook mijn broer Patrick inmiddels werkte. Ze hadden het altijd over etiketten en enveloppen.” Met een lach: “Ik wilde leukere dingen doen, maar ik besloot toch de stap te nemen. Ik vond het leuk om nog een paar jaar met mijn vader samen te werken.”
In 2003 nam Andrew definitief het roer over van zijn vader, die nog af en toe een bezoekje brengt aan het kantoor in Almere. “Opi, dit vind je misschien minder leuk om te horen”, vertelt Phil. “Maar toen je een keer op kantoor was, zag ik dat alle medewerkers meteen rechtop gingen zitten en hun telefoon wegdeden. Jij hebt toch een andere status dan papa. Het was echt: dag meneer Citroen.”
Eric knikt. “Ik was meneer Citroen. Hij is gewoon Andrew. En ik ging in mijn trouwpak – zoals Andrew het noemt – naar de directeur van de ABN en AMRO bank. Andrew gaat in een trui naar de directeur van Hennes & Maurits. De wereld om ons heen verandert, de markt verandert. En dus veranderen wij ook. Dat hebben we met Cikam altijd gedaan.”
Vakantiebaantje
Weet Jackie eigenlijk veel van het werk van haar vader? “Niet echt. Maar hij heeft wel filmpjes laten zien over wat ze doen. Ik wist niet dat ze zoveel klanten hadden.” Wil zij ooit het familiebedrijf in? “Nou, zo interessant vind ik het ook weer niet.”
En broer Kiet, die een HBO-opleiding Rechten doet? “Ik vind juridische zaken interessanter dan machines. Al vind ik het wel mooi dat mijn vader klanten heeft als Robèrt van Beckhoven. En een medestudent werkt bij McDonald’s. Ik vroeg hem: gebruiken jullie machines om de kassa’s af te storten en te tellen? Hij zei: ja, daarvoor hebben we een heel goed systeem, dat altijd klopt. Leuk om te horen. Want dat is een Cikam-machine.”
Phil, student aan de Hogere Hotelschool, is de voornaamste kandidaat om ooit het familiebedrijf in te gaan. “Tijdens mijn vorige opleiding, International Business Management, heb ik bij Cikam meegelopen. En als vakantiebaantje heb ik twee weken door Nederland gereden voor Cikam. Toen het nieuwe biljet van honderd euro was ingevoerd, heb ik bij klanten een kleine update gedaan aan de cashsystemen. Dat vond ik wel leuk.” Met een grijns: “Dan vroeg ik meteen of ze wat nodig hadden. Een beetje upselling.”
Andrew: “Phil is sterk in sales, Kiet is organisatorisch sterk. Jackie is een combinatie daarvan – en heel creatief. Dat zijn kwaliteiten die je prima gezamenlijk kunt gebruiken in een bedrijf.’
Phil, de oudste, leunt achterover. “Maar er kan er natuurlijk maar één de baas zijn.”
Familiebedrijf 75 jaar
“Ik vind het bijzonder dat het familiebedrijf al 75 jaar bestaat”, vervolgt Phil. Heeft hij de oprichter, zijn overgrootvader, nog gekend? “Nee, maar uit de verhalen weet ik dat hij een echte Citroen was.” En dan gaat het aan tafel over de vraag: wat is echte Citroen?
Andrew: “We zijn initiatiefnemers en hebben een mening.”
Phil: “We weten het vaak beter.”
Jackie knikt. “We zijn allemaal wel eigenwijs en koppig.”
Kiet: “We kunnen knopen doorhakken.”
Eric: “En we zijn inventief. Dat zie je ook in het bedrijf. We waren in de jaren zeventig de eerste die geldautomaten plaatsten in Nederland. Voor de markt uit denken we: wat is er nodig? Wat is belangrijk voor onze klanten en de wereld om ons heen?”
Andrew: “Op een creatieve manier bedenken we oplossingen die de klant goed kan gebruiken. Kleine, slimme dingen waarmee we succes kunnen hebben bij de klant.” Eric: “Ik heb waardering hoe Andrew het bedrijf heeft doorontwikkeld en aangepast aan de nieuwe digitale wereld. We waren altijd een importeur van systemen, maar onder Andrew is Cikam ook regisseur geworden van een IT-platform dat binnenkort geëxporteerd kan worden. Een systeem waarbij je zowel met cash geld als met kaart kunt betalen.”
Andrew: “Als wij straks ons IT-platform kunnen uitrollen binnen Europa, dan zou ik enorm trots zijn.”
“Ik ook”, vult zijn vader aan.
“Dat zegt wat”, besluit Phil. “Want een Citroen is niet snel trots. Het kan altijd beter.”
Misschien – ooit – met een vierde generatie Citroen in het familiebedrijf. “Dat vind ik wel een romantisch idee”, besluit Andrew. En dan pakt hij nog een croissantje, vers gehaald bij Van Vessem. Inderdaad, ook een leuke en tevreden klant van Cikam.
